Nadal nie wiadomo, kto kupi zabytkowy budynek Poczty Głównej przy ulicy Wielopole. Obecni właściciele Orange i Poczta Polska prowadzą rozmowy o wspólnej sprzedaży nieruchomości. Tymczasem wiele wskazuje na to, że ktoś interesuje się gmachem. Do Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu wpłynął wniosek dotyczący obsługi komunikacyjnej terenu przy budynku.
Przedmiotem sprzedaży jest pięciokondygnacyjna, XIX-wieczna kamienica o łącznej powierzchni użytkowej 9600 mkw. Budynek, który w 70% należy do Orange, a w 30% do Poczty Polskiej, mieści się na działce o powierzchni 3500 mkw. Ze względu na trwające ciągle ustalenia trudno określić, kiedy możemy poznać przyszłego nabywcę. – Poczta i Orange prowadzą rozmowy w zakresie ewentualnej wspólnej sprzedaży tej nieruchomości, w wypadku, gdy takie rozwiązanie będzie korzystne dla obu spółek – informuje biuro prasowe Poczty Polskiej.
Niekompletny dokument
Wiele wskazuje na to, że pojawił się ewentualny zainteresowany, który chce sprawdzić możliwość zagospodarowania terenu. ZIKiT potwierdził, że wpłynął do niego wniosek z wydziału architektury, dotyczący obsługi komunikacyjnej na terenie przy budynku Poczty Głównej. – Musieliśmy go odesłać, gdyż był niekompletny – usłyszeliśmy.
Nie wiadomo także, ile będzie musiał zapłacić przyszły właściciel, ponieważ to również dopiero ustalają obydwie spółki. – Cena ofertowa jest obecnie określana w oparciu o wewnętrzne analizy oraz trwające uzgodnienia pomiędzy Orange Polska i Pocztą Polską – tłumaczy Wojciech Jabczyński, rzecznik Orange Polska.
Hotel lub apartamenty?
Podmiot, który zdecyduje się na zakup gmachu, będzie musiał zachować bryłę budynku oraz zabytkowe elementy znajdujące się na parterze obiektu. Większe możliwości będzie miał na wyższych kondygnacjach, gdzie możliwa jest dowolna aranżacja pomieszczeń. Studium dopuszcza w tym miejscu zarówno zabudowę usługową, jak i mieszkaniową wielorodzinną. Poczta zapewnia, że pozostanie w obecnej lokalizacji.
Budowa gmachu przy ulicy Wielopole rozpoczęła się w 1887 roku, według projektu wiedeńskiego architekta Friedricha Setza. W latach 1930-1931 obiekt doczekał się dwóch dodatkowych kondygnacji. Kolejna przebudowa miała miejsce w latach 1993-1996.
